…για όλες τις αναγνώστριές μου, με αγάπη
ΥΓ. Beggin’ (Frankie Valli- The Four Seasons)
Από μένα
14
Φεβ.
Flickr Photos
- Σχόλιο
- Reblog
-
Εγγραφή
Εγγεγραμένος
Already have a WordPress.com account? Log in now.
Get a life 
neraidoskoni
14 Φεβρουαρίου 2008 at 9:02 πμ
Καλημέρα γλυκέ μου… ωραίο τραγούδι για ξεκίνημα της μέρας με καλή διάθεση!
Φιλί γλυκό…
Μαρία
14 Φεβρουαρίου 2008 at 9:31 πμ
Βασίλη μου, η ωραιότερη αφιέρωση!!! 😀 Σ’ ευχαριστούμε πάρα πολύ! Μια ευχή σου δίνω: να είσαι πάντα ερωτευμένος.
Φιλάκια πολλά και καλημέρα 😀
Anna
14 Φεβρουαρίου 2008 at 9:43 πμ
Καλημέρα! Σε ευχαριστοπύμε!!!
Μαρια Νικολαου
14 Φεβρουαρίου 2008 at 9:54 πμ
Οουάου!! ωραιο κομματι χρονια ειχα να το ακουσω!!!
Καλημερα πορτοκαλάκι μου
Thalassini
14 Φεβρουαρίου 2008 at 10:15 πμ
Ως μια φανατική αναγνώστρια σε ευχαριστώ και εγώ! Μονο που εδω στο γραφείο δεν υπάρχει ήχος.Γρουμφ.
Καλημέρα Δον μου. 🙂
candys τετραδιακι
14 Φεβρουαρίου 2008 at 10:19 πμ
Πια θα σε πρωτοπαρει δεν ξερω..χαχαχα!!
Φιλια πολλα Βασιλακη μου να συνεχισεις ετσι ομορφα 🙂
Μακιααα!
avra
14 Φεβρουαρίου 2008 at 10:24 πμ
μια απο τα ιδια…δεν εχω ηχο (σνιφ!).
χρονια πολλα και παντα ερωτευμενος!!!
vasilis
14 Φεβρουαρίου 2008 at 11:05 πμ
@ Νεραϊδόσκονή μου καλημέρα με φιλί πιο γλυκό
@ Μαρία μου μικρή, πάντα είμαι (έστω και ψιλό- τις περισσότερες), φιλιά κι από μένα
@ Άννα μου καλημέρα φιλιά πολλά και χρόνια πολλάααα!
lifewhispers
14 Φεβρουαρίου 2008 at 11:29 πμ
η επιτυχια του τελυταιου καιρου!
χρονια πολλα βασιλη!
vasilis
14 Φεβρουαρίου 2008 at 11:33 πμ
@ Πορτοκαλένια μου αυτό το κομμάτι από τα πιο αγαπημένα μου, το τελευταίο διάστημα το ακούω πολύ, χορεύεις;
@ Θαλασσένια μου σαν φανατική αναγνώστρια και σαν αγαπημένη πυργοδέσποινά μου, δυο φορές η αφιέρωση φιλί 🙂 θα το σκούσεις στο σπίτι και θα σου αρέσει κι εγω δεν έχω ήχο εδώ
@ Candy ζαχαρένια μου, δεν ξέρεις ποιά; Βλέπεις μια στο κλιπ με πορτοκαλί φόρεμα; Εκείνη είναι η «τυχερή» 🙂 Φιλί στο μαγουλάκι.
vasilis
14 Φεβρουαρίου 2008 at 11:34 πμ
@ Αύρα μου, σ’ ευχαριστώ.. «πάντα» να τα καταφέρνουμε να ‘μαστε όλοι με χτυποκάρδια. Φιλιά, είναι πολύ χορευτικό το κομμάτι και ρυθμικό αν καταφέρεις να το ακούσεις.
@ Ψιθυράκι μου, είναι πράγματι η επιτυχία του χειμώνα και με τρελλαίνει, χρόνια πολλά σε σένα. Φιλιά
Griz
14 Φεβρουαρίου 2008 at 12:26 μμ
ωραίο κομμάτι!θα το κατεβάσω, δεν ήξερα τον τίτλο του!
το comment είναι περισσότερ δοκιμή διότι πάλι δε δέχτηκε το προηγούμενο Post σου το comment μου και προσπαθώ να καταλάβω τι φταίει.. καλημέραα!
η ψυχη μου το ξέρει
14 Φεβρουαρίου 2008 at 12:48 μμ
Σήμερα τα βήματα μου με οδήγησαν κατευθείαν εδώ!Ξέρεις γιατί; Επειδή είναι το μπλογκ που τόσους μήνες μου «ξυπνάει» ερωτική, τρυφερή, ρομαντική διάθεση…Είναι η μέρα σήμερα,βλέπεις!
Χρόνια Πολλά,Βασίλη μου:)
με το φεγγαρι αγκαλια
14 Φεβρουαρίου 2008 at 1:21 μμ
ωωω..αγαπημενε μου πολυ πολυ σ ευχαριστω..ευχαριστο χαδι η μελωδια σου στ αυτακια μου..χρονια μας πολλα..να αγαπαμε και να ερωτευομαστε..
διαβαζα το προηγουμενο ποστ..ημουν προχθες πανω στο πυργο του οτε..ξαναθυμηθηκα παλιες στιγμες καπου στο 78-79..
δεν μ αρεσε βασιλη τωρα καθολου η ατμοσφαιρα..σαν αιθουσα αναμονης καποιου σταθμου..κι αυτο το γυρισμα..αν και σε περισσοτερο απο μια ωρα ολοκληρωθηκε ο κυκλος..μ ενοχλησε ..
μεγαλωσαμε βασιλη και ευχαριστιομαστε με αλλα πραγματα πια..
και μια ερωτηση..
υπαρχουν γυναικες που αγαπουν τον ιδιο αντρα,τολμουν να συναντηθουν και δεν εχουν βγαλει τριχα τριχα τα μαλακια η μια της αλλης;;
φιλια..
vasilis
14 Φεβρουαρίου 2008 at 2:05 μμ
@ Griz μου από τα λίγα κομμάτια που τραγουδάω στο γραφείο. Beggin’… baby… Tα κατάφερες όμως να σφήσεις σχόλιο σήμερα. Φιλί γλυκό …
@ Ψυχή μου, τα βηματά σου σε ‘φεραν εδώ μόνο και μόνο γιατί …είσαι μια γλύκα. Σματς κι αγκαλιά!
@ Φεγγαρένια μου, λοιπόν εβλεπα φωτογραφίες πριν μέρες από τότε και θυμήθηκα ότι είχα πάει στην ΔΕΘ το ’90 και είχα ανέβει μάλιστα στον πύργο του ΟΤΕ. Από εκεί παρακινήθηκα για το κείμενο. Ήθελα να βάλω το αργό γύρισμα του πύργου μέσα στην ιστορία σαν μια ζωή που γυρίζει στα μάτια της ηρωϊδας μου. Σαν ταινία που περνάει το πριν και το αύριο.
Τώρα για τις γυναίκες «αντίζηλες» δε νομίζω ότι το κάνουν στην πραγματικότητα αυτό που λες. Ίσως το έχουν στο μυαλό τους αλλά δεν το πράττουν. Υπάρχει και η περιέργεια να μάθουν για την «άλλη» από πρώτο χέρι. Φιλιά κι από μένα γλυκειά μου
roadartist
14 Φεβρουαρίου 2008 at 2:20 μμ
Καλημερα γλυκιε Βασιλη!! Αυτος ειναι ο χτυπος στο κινητο μου 🙂
ΦΙΛΙΑ 🙂
νατασσάκι
14 Φεβρουαρίου 2008 at 4:04 μμ
Ααααα!
Να κι ένας άντρας που μας σκέφτηκε!
🙂
Ευχαριστώ κι εγώ, Βασίλη μου – μ’ αρέσει πολύ αυτό το τραγούδι!
😀
Φιλιά πολλά
vasilis
14 Φεβρουαρίου 2008 at 5:00 μμ
@ Καλό απογευματάκι roadartist μου, έχουμε και τα ίδια γούστα λοιπόν… Φιλιά πολλά
@ Νατασσάκι μου, ερωτικά αφιερωμένη η μέρα σήμερα αλλά και το μπλογκιγκ μια επαφή αγάπης είναι. Φιλιά πολλά σε ευχαριστώ
Αθανασία
14 Φεβρουαρίου 2008 at 7:56 μμ
Γειάσου Βασίλη μου….ήρθα να σου δώσω τις ευχές μου για τη σημερινή μέρα…(αν και εμένα πρωσοπικά δεν μου λέει τίποτε)..πιστέυω όποιος αγαπά,αγαπά όλες τις μέρες του χρόνου και δε χρειάζεται μιά συγκεκριμένη ημέρα του (μόνο μία)…γιανά είναι ευτιχισμένος με τον άνθρωπό του…έυχομαι για σήμερα λοιπόν χρόνια πολλά και να είσαι για πάντα τόσο ευτιχισμένος με τη σύντροφό σου και τόσο ερωτευμένος,και να αγαπιόσαστε πάντα όπως και όσο αγαπηθήκατε και την πρώτη φορά που τη κοίταξες στα μάτια και που σε κοίταξε κι εκείνη!! πάντα καλά,γεροί και ευτιχισμένοι εσύ,αυτή και τα παιδιά σας…..Με αγάπη,Αθανασία.
γωγώ
14 Φεβρουαρίου 2008 at 8:09 μμ
Βασίλη μου,
η μέρα μου ήταν δύσκολη…
μα τούτο το τραγούδι έκανε την ψυχή μου να τραγουδά!
καλό σου βράδυ…:)
marjá
14 Φεβρουαρίου 2008 at 10:20 μμ
Καλά,το πιστευεις βρε αδέρφι ότι συνεχώς το ακούω αυτό το κομμάτι; Εχω φάει τρελό κόλλημα!!
🙂 Αντε να φύγει και αυτή η μέρα, να γιορτάσουμε καμιά από τις επόμενες!!!
ritsmas
14 Φεβρουαρίου 2008 at 11:30 μμ
νασαι καλα και να μοιράζεις απλοχερα αυτό που εχεις μεσα σου, διχως φόβο, αλλά με το δικό σου πάθος
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:00 πμ
@ Αθανασία-ηλιαχτίδα μου, για μένα γλυκειά μου ήταν ευκαιρία αυτή η «γιορτή του έρωτα» όπως λέγεται να την αφιερώσω στις αγαπημένες μου φίλες εδώ μέσα στα μπλογκς. Αν θες η επιλογή μου ήταν αυτή η μέρα να γίνει εδώ ένας χορός, ένα πάρτυ με σας, χωρίς πολλά λόγια και βαθυστόχαστα νοήματα. Στη ζωή όλα χρειάζονται και το καθετί έχει το χώρο και το χρόνο του. Και η γλυκειά σύντροφος μου και τα υπέροχα παιδιά μου έχουν το δικό τους ιδιαίτερο χώρο στην καρδιά μου, λίγο ή πολύ εκείνοι ξέρουν, τον έχουν όμως κάθε μέρα. Πέρα όμως από αυτό μού φαίνεται τουλάχιστον άκομψο μια μέρα να γίνεται «εθνική εορτή» για τους ζευγαρωμένους και τους ερωτευμένους ενώ ξέρουμε ότι υπάρχουν αντίστοιχα άλλοι τόσοι μόνοι τους για διάφορους λόγους.
Σε ευχαριστώ όμως για τις γλυκές ευχές σου… και αφού «γιορτάζει» η αγάπη σήμερα μπορώ να …αδράξω την ευκαιρία και να σε πάρω μια αγκαλιά και να σου δώσω ένα φιλί με όλη μου την αγάπη… Λόγω της ημέρας 😉
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:05 πμ
@ Γωγώ μου, τι συνέβη σήμερα; Αν θες να μου πεις, περιμένω. Μακάρι ένα τραγούδι από μόνο του να λύνει τα θέματά μας. Εγω θέλω να χαμογελάς, όπως μου ζητάς κι εσύ. Φιλιά πολλά
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:09 πμ
@ Μαρουλίτα μου, άμα λέω εγω ότι είμαστε αδέλφια ξέρω, μέχρι και στα κολλήματα. Κάθε μέρα κι εγω στο ίδιο «χτύπημα» του beggin στο ραδιόφωνο. Εφυγε επιτέλους η μέρα η μέρα των «ερωτευμένων» και ενώθηκε ξανά η Ελλάδα. Φιλιά πολλά
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:12 πμ
@ Ρίτσα μου γλυκειά αυτό προσπαθώ, να είμαι τουλάχιστον εδώ μέσα ο εαυτός μου με όσο πάθος κουβαλάω, χωρίς να το περνάω από πολλές διαδρομές μέσα στο μυαλό και στη λογική. Κυρίως ψυχή είναι κι ότι έχει μέσα της. Καλό σου βράδυ, φιλιά πολλά
Σοφία
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:32 πμ
Ευχαριστούμε για την αφιέρωση. Να είσαι πάντα καλά! 🙂
simela
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:40 πμ
aftos pou horeve pio omorfa apo olous tous alous…. esi isoun vasili?????
ego pantos imoun afti pou horeve pio omorfa apo oles 😉
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:54 πμ
@ Σοφία μου, κι εσυ να είσαι καλά, φιλιά πολλά
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 1:04 πμ
@ Συμέλα μου, εγώ είμαι αυτός στο κλιπ που έχει πιάσει από κοντά και μιλάει στη μικρή με το περτικαλί φουστάνι, μετά πάει και χορεύει. Εσύ πρέπει να είσαι η μελαχρινή με τη στέκα, τα σοσόνια και το γαλάζιο εκείνη χορεύει καταπληκτικά… Μ΄αρέσεις γιατί είσαι στο κλίμα το «ταξιδιάρικο». Φιλιά πολλά να σαι καλά πάντα.
neraidoskoni
15 Φεβρουαρίου 2008 at 9:55 πμ
Καλημέρα Βασίλη μου! Παρασκευή γεμάτη ήλιο, όμορφη έτσι; 🙂
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 10:53 πμ
Με ήλιο νεραϊδούλα μου αλλά με δόντια και έχουμε συναγερμό για χιόνι εδω την Κυριακή. Φιλί
tsaperdona
15 Φεβρουαρίου 2008 at 12:58 μμ
αυτό είναι ακόμα καλύτερο απο αυτό που λέει
«με τον ενρίκε ιγκλέσιας να χορέψω λαμπάντα»
υγ που να μαθαίνεις τωρα τα βήματα??
Γλαρένια
15 Φεβρουαρίου 2008 at 6:49 μμ
Είσαι φοβερός!!!!!!
Τέλεια αφιέρωση!!!!!
Σ’ ευχαριστούμε!!!!!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
rain
15 Φεβρουαρίου 2008 at 9:12 μμ
Πάντα ήθελα με μια μηχανή του χρόνου να μεταφερθώ σ’εκείνη την εποχή, να χορέψω και να ντυθώ έτσι..Σ’ευχαριστούμε πολύ..Μέρα κόκκινη, γλυκιά σαν σοκολάτα που αφήνει τη γεύση της, έρωτας φτερωτός που καθημερινά κάνει γύρους πάνω μας μα τούτη τη μέρα κατεβαίνει πιο χαμηλά και νοιώθεις την αύρα απ’το φτερουγισμά του..Την καλησπέρα μου και εύχομαι να νοιώθεις κι εσύ την αύρα τούτη..
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 9:18 μμ
@ Τσάπερ μου, και αυτό το τραγούδι της Πρωτοψάλτη ίδιας χορευτικής και συναισθηματικης αξιας είναι… Το θέμα είναι να «φύγεις» με το μυαλό κι εκεί έννοια σου τα βήματα βρίσκονται.
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 9:19 μμ
@ Γλαρένια μου, φιλί γλυκό κι από μένα, λόγω της ημέρας… Καλό σου βραδυ
vasilis
15 Φεβρουαρίου 2008 at 9:24 μμ
@ Rain μου, κατάλαβες ίσως ότι και μένα με ενθουσιάζει εκείνη η εποχή με τα ντυσίματα και τους έξαλλους χορούς. Τότε που υπήρχε επαφή πραγματική και ρομαντισμός στις σχέσεις. Την ένιωσα κι εγω βροχούλα μου την αύρα του έρωτα «λίγο» αλλά την ένιωσα. Σε ευχαριστώ με τη καρδιά μου, φιλί γλυκό.
prasinoliker
15 Φεβρουαρίου 2008 at 11:18 μμ
Βασιλη με πολυ μεγαλη χαρα δεχομαι το δωρο σου.Ας χορεψομε και ας τραγουδησομε ολοι μαζι αυτο τον υπεροχο σκοπο.Σου χαριζω και εγω με την σειρα μου ενα κοχυλακι της θαλασσας .Προλαβα και σου το στελνω πριν η τρικυμια το εξαφανισει.
vasilis
16 Φεβρουαρίου 2008 at 12:28 πμ
@ Λικεράκι μου παίρνω το θαλασσινό κοχυλάκι σου με αγάπη, εύχομαι να ακούσω μέσα του την ανάσα σου. Πριν την τρικυμία, μ’ αρέσει. Φιλί γλυκό
ritsmas
16 Φεβρουαρίου 2008 at 8:38 πμ
Καλημέρα βασίλη μου. Ο ηχος της μουσικής ακομη δυνατός.
ριτς
vasilis
16 Φεβρουαρίου 2008 at 10:28 πμ
@ Ρίτσα μου καλημέρα, να ‘μαστε καλά γλυκειά μου, να υπάρχει πάντα η μουσική μέσα μας να μας ταξιδεύει κι ο ρυθμός της να μας ξεσηκώνει και να ξυπνάν τα πάθη μας.
Thalassini
16 Φεβρουαρίου 2008 at 10:54 πμ
Καλημέρα και παλι «απο μένα» Δον μου!
φιλια πολλα
vasilis
16 Φεβρουαρίου 2008 at 11:01 πμ
Καλημέρα θαλασσινό μου αλγέρι, φιλιά γλυκά θα στειλω με το χιόνι «από μένα» και «για σένα» μόνο
Κατερίνα Καριζώνη
17 Φεβρουαρίου 2008 at 6:06 μμ
Βασίλη , γειά σου , πέρασα για μια καλησπέρα μια και είσαι πατριωτάκι μου .Εγώ έίμαι από τη Χαριά , ένα χωριό κοντά στην Αρεόπολη. Σήμερα έχω ένα κείμενο για τους πειρατές προγόνους μας.
vasilis
17 Φεβρουαρίου 2008 at 6:38 μμ
Καλησπέρα Κατερίνα πατριωτάκι μου κι εσύ. Καλώς ήρθες…Είναι μεγάλη μου τιμή που με επικέπτεσαι. Εδώ υποδέχομαι τους επισκέπτες μου με πορτοκαλόπιτα και φρέσκο χυμό πορτοκάλι, εννοώντας στίχους, μικρά διηγήματα, αληθινές και φανταστικές ιστορίες με την πένα της ψυχής μου. Αλλά έχω γράψει και λίγα κείμενα μανιάτικα, με άρωμα από τον τόπο μας. Χαίρομαι λοιπόν πολύ που είσαι από τη Χαριά αλλά μένω έκπληκτος που το βιβλίο σου το «Μεγάλο Αλγέρι» που διαβάζω αυτές τις μέρες είναι από μια αληθινή και δική σου πικρή ιστορία. Εγώ είμαι από το Γύθειο, όπως σου έγραψα και στο προφίλ μου. Θα σε επισκεφτώ να διαβάσω το ποστ σου για τους πειρατές προγόνους μας. Καλό σου βραδυ
fira
18 Φεβρουαρίου 2008 at 10:24 μμ
Μιας και αναβλήθηκε το μάθημα που έδινω αυριο είπα να περάσω να πω μια καλησπέρα!! Και τι χαρα??? Έπεσα πάνω σε αφιέρωση… αγαπημένο τραγούδι!! Να περνάς υπέροχα καλέ μου!! 🙂
vasilis
19 Φεβρουαρίου 2008 at 12:15 πμ
@ Καλά έκανες νεραιδούλα μου και πέρασες Καλη επιτυχία να έχεις σε όλα σου τα μαθήματα. Φιλιά πολλά, καλή και ζεστή νύχτα να έχεις