Τα εφτά κακά της μοίρας μου

Αφήνω τις ιστορίες μου για αργότερα και με την ευκαιρία του Σαββατοκύριακου θα ασχοληθώ με μπλογκοπαίχνιδο. Με προσκάλεσε λοιπόν η Άννα, το αγαπημένο πατριωτάκι μου, να γράψω τα εφτά κακά της μοίρας μου και την ευχαριστώ που με διάλεξε.

Πρέπει να βρω λοιπόν αυτά τα άσχημα που με συντροφεύουν. Αυτά που μάλλον θα ήταν καλύτερο να μην είχα. Που δεν με κολακεύουν ιδιαίτερα. Είναι δύσκολο να μιλήσεις ειλικρινά για τα άσχημα σου. Για τα ελαττώματά σου. Για αυτά που σε χαλάνε γύρω σου. Μερικά όμως τα έχω ήδη πει οπότε δεν αποτελούν είδηση.

1) Κατ’ αρχήν είμαι απερίγραπτα κυκλοθυμικός. Μπορώ να εκνευριστώ από μια κατάσταση και μέσα σε μια ώρα να το έχω ξεχάσει και να είμαι μες την χαρά. Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να χαλάσει η διάθεσή μου από μια κουβέντα που θα ακούσω ή από κάποιο δυσάρεστο νέο. Αυτό είναι αδυναμία.

2) Είμαι πολύ αυθόρμητος και πολλές φορές γίνομαι υπερβολικά παιδί. Τότε ξεφεύγοντας από τα συνήθη της ηλικίας μου,  μ’ αρέσει να αστειεύομαι, να διαβάζω και να λέω παραμύθια, γενικά να χαίρομαι ξέγνοιαστα τη ζωή. Έχω βέβαια την «αίσθηση του εδάφους» και όλα γίνονται με μέτρο, όμως αυτό το χαρακτηριστικό μου τελικά παρεξηγείται και με κακοχαρακτηρίζει.

3) Είμαι εγωϊστής σε θέματα δικά μου. Δεν θέλω να με γλείφουν όπως δεν επιτρέπω και να με μειώνουν. Και τότε θυμώνω. Είναι ελάττωμα ίσως, όμως θέλω να μου φέρονται αντίστοιχα.

4) Αποφεύγω τους γιατρούς και τα φάρμακα όπως ο διάολος το λιβάνι. Θεωρώ ότι η δημοφιλής άποψη «θα περάσει μόνο του» είναι η υγιεστέρα των θεραπειών. Τα δε φάρμακα πιστεύω ότι εθίζουν τον οργανισμό στην «βοήθεια» και δεν τον αφήνουν να αντιδρά μόνος του. Το κακό σε αυτό είναι ότι πολλά χρειάζονται πράγματι ιατρική βοήθεια και με την αδιαφορία μπορεί να προκαλέσουν αλυσιδωτά προβλήματα. Ομοίως και οι τακτικές εξετάσεις που πρέπει να γίνονται. Αλλά εγώ …πολύ δύσκολα.

5) Είμαι ξεχασιάρης και ενίοτε αφηρημένος ταξιδεύοντας στην κοσμάρα μου. Ειδικά κάποιους κωδικούς στα μπλογκ κι ότι έχει να κάνει με αριθμούς και τηλέφωνα αν δεν τους γράψω κάπου δεν τους θυμάμαι. Τις προάλλες είχα ξεχάσει τον τριψήφιο αριθμό που ξεκλειδώνει ένας χαρτοφύλακάς μου. Ευτυχώς τον θυμήθηκα μετά όμως από μέρες.

6) Ένας κακός μπελάς είναι η δουλειά μου. Να βρίσκομαι καθημερινά μπλεγμένος με ανταγωνισμούς, συμφέροντα και εργολαβίες, με υπολογισμούς και ακρίβειες χιλιοστών. Την κάνω γιατί αυτήν σπούδασα κι έμαθα και πρέπει να βγάλω τα προς το ζην. Την έχω προσαρμόσει όμως προς την κατεύθυνση της θεωρητικής μου πλευράς. Κρατάω σαν σημαντικότερη κυρίως την σχεδιαστική παράμετρο, της δημιουργίας.

7) Η υπερβολική ενασχόληση με το μπλόγκιγκ και το ίντερνετ. Μου καταναλώνει πολλές ώρες από αλλού, όμως με ευχαριστεί το γράψιμο και το διάβασμα,  μου αρέσει να επικοινωνώ με παρόμοια μυαλά, κι έχω εισπράξει φιλία, αγάπη και εκτίμηση που λέω χαλάλι…

Φυσικά έχω και προτερήματα και ευχάριστα γύρω μου, έτσι; Κι από τα καλά της μοίρας μου είσαστε κι εσείς που με διαβάζετε…