Για το διήγημά μου «Νυχτερινή»

Tης Σταυρούλας Κουγιουμτσιάδη

ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΣ «ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ»

«ΔΗΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ -ΜΙΑ ΝΤΟΥΖΙΝΑ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ» OPEN BOOK ANOIXTH ΛOΓOTEXNIA.

Πόση μαγεία μπορεί να κρύβει ο έρωτας ανάμεσα σε δυο αγνώστους;

Ατελείωτη…..

Πόσο αληθινό μπορεί να είναι ένα ταξίδι μέσα στη νύχτα, με αφετηρία τους χτύπους της καρδιάς και προορισμό τον Αποσπερίτη;

Απόλυτα….

Τι κάνει ονειρικό το πάθος;

Η νιότη…..

Το άγνωστο….

Το ελεύθερο και ακαταπίεστο «νιώθω – ζω», το χωρίς αναστολές, δεύτερες σκέψεις, υπολογισμούς, απολογισμούς, συνέπειες και καθωσπρεπισμούς…..

Κι όταν τελειώσει, τι κρατάς στο διάβα των χρόνων απ’ το ταξίδι;

Το χτύπο απ’ τη φλέβα στην άκρη του λαιμού;

Το απόλυτα θηλυκό σταύρωμα των ποδιών;

Την αίσθηση της κλεμμένης απ’ τον κόσμο στιγμής;

Ή το τέλος του ταξιδιού σηματοδοτεί και το τέλος της απόλυτης ελευθερίας του

«καταθέτω ψυχή» πάνω σε δυο ξένα χείλη…..

«μεταλαμβάνω ζωή» μέσα σ’ ένα άγνωστο σώμα…..

«αγγίζω το απόλυτο» στην άκρη της νύχτας…..

Με το ρυθμικό ήχο των σάλτων και των βρυχηθμών μιας νυχτερινής αμαξοστοιχίας;

Οι απαντήσεις χωριστές για τον καθ’ ένα από τους αναγνώστες της «ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ» και απροσδιόριστες για τον συγγραφέα της ΒΑΣΙΛΗ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟ.

Λυρική περιγραφή μιας συνάντησης που έμελλε να κρατήσει ως το τέλος του ταξιδιού, μα να καταγραφεί από της νύχτας το αιχμηρό διαμάντι, στη μνήμη, ως ένα ταξίδι στον κόσμο των ελεύθερων άστρων….

Ερωτική γραφή ως την τελευταία της λεπτομέρεια, που όμως αφήνει τον αναγνώστη με την αίσθηση του ανικανοποίητου, έτσι όπως το φως της μέρας, μαζί με τις σκιές, διαλύει και την ερωτική μαγεία, εγκαταλείποντας στο άδειο κουπέ μιας αμαξοστοιχίας το όνειρο του ξαφνικού μα αιώνιου έρωτα……

Γεννήθηκα μέσα στα τραίνα. Μεγάλωσα στα βαγόνια και τις ράγες τους. Αγάπησα τα φώτα, τα φανάρια, τους σταθμούς, τους επιβάτες τους…. Ποτέ όμως δεν φαντάστηκα ότι μπορούν να κρύβουν τόσο δυνατούς χτύπους καρδιάς…. Τόσο υπέροχους ζωής χυμούς, όσο η «ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ» του ταλαντούχου ΒΑΣΙΛΗ ΠΟΥΛΗΜΕΝΑΚΟΥ.

Θέλω τούτο το ταξίδι ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ.

Απαιτώ αυτή η συνάντηση ΝΑ ΥΠΗΡΞΕ.

Ελπίζω τούτη η μαγεία ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ.

Έχω ανάγκη να πιστεύω στ’ όνειρο κι ας είμαι πια μεγάλη….

Και το ατέλειωτο ταξίδι των αισθήσεων επιμένω να προσδοκώ, με τη δροσιά μιας έφηβης και τη θέρμη μιας μυθικής γυναίκας, χαρακτηριστικά της ηρωίδας σου, Βασίλη…..

Που όνομα αρνήθηκες να της δώσεις, μα η ταυτότητά της γράφει Ζωή….

Και την ηλικία της αρνήθηκες να καθορίσεις, μα ως Αιώνια προσδιορίζεται….

Εδώ, τ’ αγγίγματα θα βρεις κατατιθέμενα, της γραφίδας σου, στην ψυχή μου….

Ίσως και την ρομαντική πλευρά του χαρακτήρα μου να μαντέψεις….

Εκείνο όμως που δεν θα δεις, είναι το τρυφερό χαμόγελο που έφερε στα χείλη και τα μάτια μου, τούτη η ιστορία σου και τους συνειρμούς που παρακίνησε, κοιτώντας πίσω μου νοσταλγικά…..

Ήταν μια όμορφη ιστορία!!!

—

ΥΓ.Ευχαριστώ πολύ για την πανέμορφη ποιητική κριτική την φίλη μου Σταυρούλα Κουγιουμτσιάδη, το κείμενο δημοσιεύτηκε στη σελίδα της στο fb. Τη «Νυχτερινή» μπορείτε να τη βρείτε ανάμεσα σε 15 αξιόλογα διηγήματα, στο e-book «Δήγμα Γραφής, μια ντουζίνα και τρία διηγήματα» που κατεβάζετε δωρεάν στον ιστοχώρο Openbook.gr