Το άλμπουμ «Μια κονδυλιά στην άμμο» [μουσική Παναγιώτης Λιανός, στίχοι Βασίλης Πουλημενάκος] με την συμμετοχή των «Συν-Πλην» και μιας σειράς συνεργατών βγήκε στην κυκλοφορία το Φεβρουάριο του 2013. Ερμηνεύουν η Μαίρη Αθανασίου, ο Κωνσταντίνος Δώρας, ο Κώστας Γαλίτης και μια παιδική χορωδία.
Ευχαριστώ όλους τους φίλους και φίλες του Get a Life αφού όλοι οι στίχοι των τραγουδιών έχουν δημοσιευτεί σε αυτό το ιστολόγιο πριν αρκετά χρόνια παίρνοντας κατά κανόνα όμορφα σχόλια.
Τα τραγούδια μπορείτε να τα ακούσετε στη σχετική σελίδα για το άλμπουμ στο youtube και στη μουσική σελίδα μου στο reverbantion
Καλή ακρόαση!
Βασίλης Πουλημενάκος
Get a life 
Άθη
5 Μαρτίου 2013 at 2:31 μμ
Γειάσου καλέ μου…ΕΠΙΤΕΛΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣ…δεν ξέρεις πόοοσο χαίρομαι γι’αυτή την τόσο όμορφη εξέλιξη στα καλλιτεχνικά σου…πάαααρα πολύ..απίστευτη χαρά μου έδωσε, αυτό το μικρό ποστάκι..επειδή εδώ μέσα, βρήκα τη χαρά της εκπλήρωσης ενός ονείρου, χρόνων…τώρα που έγινε η αρχή καλέ μου…θα είναι ό-λα πιο όμορφα…καλοτάξιδο σου έυχομαι..και έυχομαι να γίνει διάσημο..και σου έυχομαι ό,τι καλύτερο…πραγματικά…συγκινήθηκα σήμερα..γαμώτο…φιλάκια…
vasilis
5 Μαρτίου 2013 at 7:25 μμ
Καλησπέρα καλή μου Άθη! Κατ΄ αρχήν ευχαριστούμε όλοι οι συντελεστές.. Και βέβαια συνεισφορά σε όλο αυτό, μικρό ή μεγάλο, είχαν οι αναγνώστες και αναγνώστριές μου, είχες κι εσύ που ησουν κοντά στηρίζοντας και μένα και τους στίχους μου όλα αυτά τα χρόνια.
Ένα τρυφερό κομμάτι στο δίσκο είναι το «Απόψε γίνε θάλασσα» που τον στίχο τον είχα ποστάρει εδώ στο «Get a Life» το Δεκέμβρη του 2007. Είχε τότε τον τίτλο «Γίνε». Εκεί μέσα σε άλλα ωραία μου είχες γράψει σε σχόλιο: «…πιστεύω ότι πρέπει να σκεφτείς σοβαρά να μελοποιήσεις αυτά τα ποιήματα…για νά βγούν πάρα έξω να τα ακούσει ο κόσμος και να δούν και άλλοι άνθρωποι αυτή τη τεράστια ομορφιά που κρύβεις μέσα σου…και να θαμπωθούν και αυτοί από το όμορφο φώς της ψυχής σου…Αθανασία.»
Μόνο λοιπόν γι αυτό το σχόλιο που στο έχω ξαναπεί ότι θα θυμάμαι πάντα.. Σε ευχαριστώ από καρδιάς!
Άθη
6 Μαρτίου 2013 at 2:12 μμ
Βασιλάκηηηηηηηηηηηη…πάλι με ‘έδωσες’ κανονικά λέμεεεεεε…από εδώ..(μα τι κακό είν’αυτό ρε παιδί μου με ‘σένα δεν μπορώ να κρυφτώ πο υ θε νά λέμε…)χααααααχαααααααααααχαααααχαα! ναί καλό μου παιδί, ε,ίσως όπως το βλέπω τώρα…να ήταν και κάπως…’προφητικό’ τότε αυτό το σχόλιο…χααααααχαααααααααααααααχααααααααχα!και να που η…’προφητεία’ βγήκε αληθινή..μετά από τόσα χρόνια…και πολύ χαίρομαι γι’αυτό..χαααααααχααααααχαααχααα!ε,εμ ναί γιανά πάψω να σε πειράζε επιτέλους καλέ μου..ναί, ίσως και να το ήξερα (και ΤΟ ΗΞΕΡΑ) αν θες ότι μετά από, τόσα χρόνια θα γινόταν αυτό το τόοσο όμορφο, πράγμα που γίνεται τώρα με τους στίχους σου..ε,θα ήταν αδικία νομίζω να μείνει στην..αφάνεια όλο αυτό το σπουδαίο και πανέμορφο υλικό που διαθέτεις εδώ…και να που άρχισε να βγαίνει πάρα έξω όπως λέω κι εγώ..και αυτό μου έχει δώσει απίστευτη χαρά..δεν ξέρεις πόση…παρά το ότι είμαι μακριά σου… (όχι και τόσο αλλά μακριά σου όμως)…χαίρομαι σάνα είμαι εκεί και σάνα ζώ κι εγώ ό-λη α υτή την όμορφη περίοδο της ζωής σου…έστω και από μακριά είδες πόσο μεγάλη δύναμη έχει η πρα γμα τική φι λί α καλέ μου?…έτσι είναι…φιλάκια..
vasilis
6 Μαρτίου 2013 at 4:28 μμ
Η γνήσια φιλία και η πραγματική αγάπη δίνουν πάντα θετική ενέργεια 🙂