Τα τραγούδα του δίσκου είναι: 1.Πες μου την ώρα, 2. Μια κονδυλιά στην άμμο, 3. Απόψε γίνε θάλασσα, 4. Μια συννεφιά…, 5. Αναβοσβήνει ο ουρανός, 6. Ακόμα βρέχει.
Πρώτα απ’ όλα θα θέλαμε μια σύνοψη της δημιουργίας σας και το τι αυτή αντιπροσωπεύει για εσάς.
Το έργο «Μια Κονδυλιά στην Άμμο» είναι μια συλλογή 6 τραγουδιών σε στίχους του Βασίλη Πουλημενάκου και μουσική δική μου, κινούμενα στον χώρο του έντεχνου rock και της μπαλάντας. Παράλληλα, υπάρχουν και κάποια ακούσματα περισσότερο σύγχρονα. Αποτελεί την πρώτη δισκογραφική απόπειρα, με ίδια μέσα. Είναι η πρώτη επικοινωνία με το κοινό και ευελπιστούμε να βρει την ανταπόκριση που της ταιριάζει.
Ποιο ήταν το ερέθισμα και ποια η έμπνευση;
Ως έμπνευση λειτούργησαν οι ίδιοι οι στίχοι του Βασίλη, με τον λυρισμό και τον ρομαντισμό που τους διακατέχουν, οι οποίοι «ήλθαν και έδεσαν» με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι και παράγω την μουσική. Η απόφαση όμως για όλο αυτό το δημιούργημα προήλθε μέσα από διεργασίες και προτροπές πολύ οικείων ανθρώπων, οι οποίοι πίστεψαν στη δουλειά μου και με παρότρυναν να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου για την παραγωγή ενός δίσκου.
Πόσος χρόνος απαιτήθηκε για να ολοκληρωθεί το έργο, ήταν κάτι που δουλευόταν στο μυαλό για χρόνια ή η έμπνευση της στιγμής το έκανε να δημιουργηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα;
Η δουλειά αυτή αποτελεί το καταστάλαγμα μιας προσπάθειας που έχει ξεκινήσει από το 2010 και ολοκληρώθηκε στα τέλη του 2012. Κάποιες συγκυρίες με οδήγησαν στο να συναντήσω τον Βασίλη και έπειτα την Κατερίνα Τεμπέλη, με τους οποίους ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι, για να φτάσουμε σήμερα στο αποτέλεσμα αυτό. Τα κομμάτια έχουν τύχει μεγάλης επεξεργασίας από την στιγμή που συνελήφθησαν μέχρι το σημείο να γίνουν ολοκληρωμένα τραγούδια. Η συμβολή του Κώστα Παρίση ήταν, επίσης, καθοριστική, καθώς με κατεύθυνε σε όλη την διαδρομή της ηχογράφησης, στο να αποφεύγω, όσο το δυνατόν περισσότερο τις «κακοτοπιές» στον δαιδαλώδη δρόμο της παραγωγής ενός μουσικού cd.
Πόσο επηρέασε ο χαρακτήρας σας το έργο και πόσο τα ακούσματα που έχετε;
Θεωρώ ότι τα κομμάτια αυτά εμπεριέχουν σε μεγάλο βαθμό στοιχεία από τον χαρακτήρα μου, αλλά και τα ακούσματα που έχω από μικρός. Ακούσματα από ολόκληρη την γκάμα της ελληνικής μουσικής (από ρεμπέτικα μέχρι ροκ), αλλά και της διεθνούς μουσικής (από εμπορική μέχρι ethnic). Η μελωδία επικρατεί σε σχέση με τον ρυθμό, ποτέ όμως σε βάρος του. Πρόκειται για μια εναλλαγή έντονων και ήσυχων στιγμών, πάντα μέσα από τον μανδύα του έντεχνου. Το ότι πήρε τόσο χρόνο η παραγωγή, νομίζω ότι σχετίζεται και με τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι την εξέλιξη των πραγμάτων: αργά, αλλά σταθερά.
Αυτά αντανακλώνται μέσα στο cd ή έχετε επιλέξει κάτι καινούριο δοκιμάζοντας ενδεχομένως νέα πράγματα και προσεγγίσεις στη μουσική;
Νομίζω ότι μέσα από ένα προσεκτικό άκουσμα μπορεί κανείς να εντοπίσει αρκετά στοιχεία από τις επιρροές που ανέφερα προηγουμένως. Ωστόσο, το δύσκολο είναι πάντοτε να μπορέσει κανείς να παντρέψει όλα αυτά τα στοιχεία σε κάτι καινούργιο, ενδιαφέρον και ωφέλιμο για το κοινό. Πιστεύω ότι, έως ένα βαθμό η «Κονδυλιά» το κατορθώνει αυτό, να δώσει δηλαδή έναν ήχο και ένα αποτέλεσμα που δεν αναπαράγει απλώς προγενέστερες δουλειές, αλλά προτείνει ένα νέο άκουσμα στον χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού, στα μέτρα βέβαια που της αρμόζουν…
Υπάρχουν προσωπικά στοιχεία κι αν ναι, αυτά είναι έντεχνα κρυμμένα ή φαίνονται και στον πιο 
αδαή;
Θα έλεγα ότι κυρίως στο ομώνυμο τραγούδι φαίνονται αρκετά οι rock επιρροές μου, ενώ και στο «Ακόμα Βρέχει» μπορεί κανείς να διακρίνει την επίδραση που έχουν τα κλασσικά ακούσματα στον τρόπο που δημιουργώ ένα τραγούδι. Επιπλέον, το χριστουγεννιάτικο («Αναβοσβήνει Ο Ουρανός») αντικατοπτρίζει την μεγάλη αγάπη που έχω για τα χορωδιακά άσματα. Στο «Απόψε Γίνε Θάλασσα» καταφέραμε, μαζί με τον Κώστα και τον Δημήτρη Καζάνη, που παίζει το βιολί, να δώσουμε την έντεχνη χροιά που έψαχνα και για την οποία είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που υπάρχει σε αυτό το κομμάτι. Όπως λέει και ο Κώστας, πρόκειται για ένα esthete τραγούδι, πολύ τρυφερό και μελωδικό. Στο «Πες Μου Την Ώρα» έχουμε δημιουργήσει ένα τραγούδι με έντονα ποπ-ροκ στοιχεία. Τέλος, στην «Συννεφιά…» φαίνονται οι επιρροές που έχω από περίπλοκες ενορχηστρώσεις.
Γιατί επιλέχτηκε ο τίτλος της «Κονδυλιάς» και για τίτλος του cd;
Θεωρήσαμε με τον Βασίλη ότι έχει κάτι το ιδιαιτέρως ποιητικό, αλλά και συμβολικό ταυτόχρονα: υποδηλώνει το εφήμερο και το απροσέγγιστο συνάμα. Εξάλλου, και ο Στρατής Ζαχαρέλλης με την εικαστική επεξεργασία του εξώφυλλου κατάφερε να αποδώσει απολύτως αυτή την αισθητική. Θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη επιλογή για να δώσουμε έναν συνολικό τίτλο στο έργο μας.
Πως ήταν η συνεργασία με τους άλλους συντελεστές;
Στο σημείο αυτό χρειάζεται να αναφέρω αρκετούς ανθρώπους που συνέβαλαν αποφασιστικά για να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα. Πέρα από τον Βασίλη, ο οποίος μου εμπιστεύτηκε τους στίχους του, χρειάζεται να μιλήσω για την Κατερίνα Τεμπέλη, η οποία συνέβαλε αποφασιστικά στις αρχικές ηχογραφήσεις αποδίδοντας τα τραγούδια και κάνοντας εποικοδομητική κριτική. Με τον Βασίλη και την Κατερίνα αισθάνομαι ότι μας δένει αυτή η δουλειά, όσο τίποτε άλλο. Στην συνέχεια, ήλθε το studio: πρώτα, ο Γιώργος στο Artracks και ύστερα, ο Κώστας Παρίσης στο Praxis, για τον οποίο έχω ήδη αναφερθεί πόσο πολύτιμη ήταν η συμβολή του στην πραγματοποίηση αυτού του εγχειρήματος.
Έπειτα, ήλθε στην παρέα η Μαίρη Αθανασίου, η οποία ερμήνευσε με την ζεστή, βαθιά φωνή της τα κομμάτια μας και αυτή την στιγμή είναι η φωνή των Συν-Πλην, της μπάντας που δημιουργήθηκε για να υποστηρίξει αυτή την προσπάθεια. Τα υπόλοιπα μέλη είναι ο Αντώνης Τσάτσης στα τύμπανα και κρουστά, ο Δημήτρης Κομματάς στο μπάσο και ο Δημήτρης Καζάνης στο βιολί και στα πλήκτρα, όλοι τους εξαιρετικοί μουσικοί, νέοι στην ηλικία και πολλά υποσχόμενοι. Αξίζει να μνημονευτεί η συμβολή του Γιώργου Μπονάτσου στην ηχογράφηση των κομματιών, ο οποίος έπαιξε τύμπανα πριν έλθει ο Αντώνης στο σχήμα και που τώρα βρίσκεται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Επίσης, η Ράνια Ααρών, η οποία μας εμπιστεύτηκε την χορωδία με τους μαθητές της, ώστε να υλοποιήσουμε το «Αναβοσβήνει Ο Ουρανός» και έπαιξε κλασσικό πιάνο στο «Ακόμα Βρέχει». Τέλος, ο Κωνσταντίνος Δώρας και ο Κώστας Γαλίτης, δυο έμπειροι τραγουδιστές μας εμπιστεύτηκαν, ώστε να συμμετάσχουν σε δυο τραγούδια, καταθέτοντας τις γνώσεις και την εμπειρία τους στην κοινή αυτή προσπάθεια. Η συνεργασία μου με όλους αυτούς τους μουσικούς ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία, από την οποία θεωρώ ότι κέρδισα πρώτα ως άνθρωπος και δεύτερον, ως συνθέτης και παραγωγός αυτού του έργου.
Ελπίζω ο δίσκος «Μια Κονδυλιά στην Άμμο» να βρει απήχηση ανάμεσα στο μουσικόφιλο κοινό και να προσφέρει όμορφες στιγμές ψυχαγωγίας μέσα στη δύσκολη περίοδο που όλοι ζούμε.
Get a life 