Get a life

Νocturnal surprise, by Fabian Perez

«Αν δίνεις χρώμα θα ΄παιρνα λίγο απ’ τη ματιά σου

Αν δίνεις χρόνο θα ΄παιρνα λίγο απ τη βραδιά σου

Αν όμως δώσεις την ψυχή περιστεριού σε λέξεις

τον εαυτό μου θα ΄κοβα κομμάτια να διαλέξεις…»

Πώς είναι να γράφεις όπως σκέφτεσαι; Πώς εκφράζεσαι όταν αφήνεσαι;

Είναι Μάιος του ’07 και μόλις πέρασα το συμπαθητικό όριο των 40 μου χρόνων. Δοκιμάζεται η ψυχή μου από την blogger Αμαλία Καλυβίνου. Εντυπωσιάζομαι από την ευκολία που μπορεί αυτό το παιχνίδι της κατάθεσης σκέψεων να γίνει και δικό μου.

Αναιρώ το επώνυμο μου, χωρίς να χάνει το γνήσιο και την αυθεντικότητα η νέα μου υπογραφή και δημιουργώ το «Get a life» μαζί με το μέηλ vasilis67@gmail.com . Αφήνω την αστυνομική μου ταυτότητα και αποχωρίζομαι όλα αυτά που με προβληματίζουν.

Λέω

«πάρε ζωή» πρώτα στον εαυτό μου, ξεκινώ και γίνομαι γνωστός στη blogoγειτονειά με τον κωδικό «vasilis». Την ίδια ώρα παίρνω αγκαζέ και ερωτεύομαι ξανά τη ζωή, την πηγαίνω στα μπαράκια χορεύοντας cheek to cheek μαζί της blues με μουσικές από τα πιο ρομαντικά της χρόνια. Την συναντώ κρυφά τις νύχτες, στην πιο ανιδιοτελή, στην πιο γήινή της μορφή. Θα με βρεις να συχνάζω στα καμπαρέ του Παρισιού, στους πύργους της Μάνης, στο κανάλι του Σουέζ, στα φτηνά μοτέλ του Πειραιά και στα πορτοκαλοχώρια της Κρήτης. Να γυρεύω τις νεράιδες του παραμυθιού μου ανάμεσα στο φεγγάρι και στη θάλασσα και κάποια πρωινά Μαγιού στο Φραγκοκάστελλο. Θα δεις να με παίρνουν αεροπλάνα, καράβια και τρένα και γω να τους «φεύγω» από τα παράθυρα και τις κουπαστές. Τις μέρες γράφω διηγήματα και τις νύχτες στίχους ερωτικούς.

Με τον καιρό ξαναγεννήθηκα. Απέκτησα χρώμα, άρωμα, σχήμα και χαρακτήρα. Κάποιοι φίλοι με βάφτισαν «πορτοκάλι» κι έτσι πορτοκάλι έμεινα, μισό, για να ‘χω λόγο να διεκδικώ. Δε νοείται έρωτας ξέρεις χωρίς διεκδίκηση. Κερνώ τους επισκέπτες φρεσκοστυμμένο χυμό και γλυκιά πορτοκαλόπιτα και επικοινωνώ στους σχολιασμούς των κειμένων και στο mail.

Μαγειρεύω με τις λέξεις. Βάζω μέσα τα βαθύτερα από τα συναισθήματά μου, βγάζω σε κείμενα το ομορφότερο κομμάτι της ψυχής μου και το διαθέτω προς εξερεύνηση. Ζωγραφίζω δημιουργώντας εικόνες. Μετά απλώνω την πραμάτεια μου σε μια γωνιά μέσα στις αμέτρητες σελίδες του διαδικτύου και ζωντανεύω μικρά ανομολόγητα όνειρα.  «Ιστολογώ». Ζω, γράφω όπως νομίζω και μου αρέσει. Και μου αρέσει όταν μπορώ να αγγίζω ανθρώπους. Το blogging σε μένα με την διαδραστική του δυναμική, έδωσε επικοινωνιακή διάσταση στην έννοια της τρυφερότητας και της προσφοράς. Μοιάζει με την απαρχή ενός νέου ρομαντικού ρεύματος.

To «Get a life» είναι ένα παιδί ταξιδιάρικο, ερωτικό και ευαίσθητο σαν παραμύθι. Βαθιά συναισθηματικό έρχεται σαν αντίβαρο στις σκληρές σχέσεις μιας πεζής καθημερινότητας. Μοιάζει σαν διέξοδος και παράθυρο. Από όλα αυτά που αγχώνουν, προς όλα εκείνα που γαληνεύουν. Το διάβασμα, το γράψιμο, η ανάγκη για φιλίες με παρόμοια χαρακτηριστικά, τα «ταξίδια» και η επικοινωνία, σαν μεγάλες μου αγάπες, κάνουν αυτό το παιδί καθρέφτη της ψυχής μου.

Βασίλης Π.