Στα βράχια

Με κάλεσε ο φίλος μου ο lockheart να παραθέσω τρία ποιήματα που μου αρέσουν πολύ στα πλαίσια ενός μπλογκοπαίχνιδου ποίησης. Επέλεξα αυτά τα τρία που ακολουθούν γιατί αφορούν τρεις διαφορετικές εποχές…

Στα βράχια – ποίημα της Γκράτσιας  Σπύρου Δεπούντη

Στα βράχια μας μοίρανε

αλάτι ο αγέρας

και τώρα που λείπεις

η μοναξιά με κύκλωσε σαν κύμα

–

Τα κύματα στάθηκαν στ’ ακροδάχτυλα μου

ψιθυρίζοντάς μου πώς θα ΄ρθεις

κι εγώ στο παραθύρι να σε καρτερώ

μέσα σ΄ έναν αιώνα από νύχτες

Η Μαρίνα των βράχων -απόσπασμα από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη

– Μα πού γύριζες;

Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας

Σου’ λεγα να μετράς μες στο γδυτό νερό

τις φωτεινές του μέρες

Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων

‘Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους

Μ’ ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

‘Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη

Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα

Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού

Και τ’ άρωμα των γυακίνθων.

– Μα πού γύριζες;

Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα

‘Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο

Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε

Κι άνοιγες μ’ έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ’ όνομά του

Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών

‘Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας . –

Στην έκσταση του έρωτα (ποίημα της Μαρίας Νικολάου)

Στην τρέλα επάνω

κυλίστηκε το κορμί

Σε ιδρωμένα σεντόνια

και ξύλινα πατώματα που μύριζαν

ανάσα πόθου.

.

Σ’ εκείνο το κρυστάλλινο ποτήρι

με τις τελευταίες γουλιές

απ’ το καπνιστό σου ουίσκι

και το χνώτο σου που έδινε

κόκκινους τρελαμένους χτύπους

στην καρδιά μου..

–

Σε δυο χείλη λαθραία κυλίστηκε

το φιλί μου..

Στον καπνό του στριφτού σου τσιγάρου

και στην καύτρα που καύτρα μου

έγινε και έσβησε..

-.

Σε έναν έρωτα μυστικό

κυλίστηκε παραδομένη η ύλη μας

Σε ψιθύρους μικρού τριζονιού

μες στη νύχτα

και στο κύμα που έσβηνε

των αέναων πόθων μας

τις στιγμές

–

Μες στους κύκλους των ματιών σου

κυλίστηκα

σε βυθούς αρχέγονης λατρείας

και οξειδώθηκα

στην έκσταση…