«Το Χαμόγελο του Παιδιού» πραγματοποιεί χριστουγεννιάτικο παζάρι στην Αίθουσα του Μετρό στο Σύνταγμα από τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007 μέχρι και την Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007 με σκοπό την οικονομική στήριξη των σκοπών του Συλλόγου, καθώς και την αφύπνιση του κόσμου αλλά και του κράτους. Η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη για να συνεχίσει να παρέχει ολοκληρωμένη και ποιοτική φροντίδα στα παιδιά.
Το χριστουγεννιάτικο παζάρι αποτελεί την αρχή μιας σειράς εκδηλώσεων για την επιβίωση του Συλλόγου. Στo πλαίσιo αυτής της εκστρατείας, θα πραγματοποιηθεί ο 2ος Ραδιοτηλεμαραθώνιος στο ALTER από τις 15 έως τις 25 Δεκεμβρίου (in.gr)
Το παζάρι είναι ανοιχτό από τις 8 το πρωί ως τις 9 το βράδυ. Εύχομαι κάθε επιτυχία και η εκστρατεία αυτή να έχει τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα.
Δεν ξέχασα όμως και την πρόσκληση της διδυμίνας συμπατριώτισσάς μου Άννας που την ευχαριστώ, και με την ευκαιρία του χριστουγεννιάτικου παζαριού του Χαμόγελου, μοιράζομαι μαζί σας το χριστουγεννιάτικο δέντρο μου όπως το έστησε η οικογένεια και κυρίως βέβαια τα παιδιά μου το περασμένο Σάββατο. Στην τελευταία φωτό έχω το αγαπημένο μου στολίδι, δυο περιστέρια ψηλά στο δέντρο για να συμβολίζουν την αγάπη και την ειρήνη σε όλον τον κόσμο. Να είσαστε όλοι καλά, μην ξεχάσετε αυτές τις μέρες όσοι είσαστε κοντά, να περάσετε μια βόλτα από το Μετρό στο Σύνταγμα, να μοιράζεστε πάντα την αγάπη.
Get a life 
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
11 Δεκεμβρίου 2007 at 10:19 μμ
Καλησπέρα καλέ μου Βασίλη!!καλές είναι αυτές οι πρωτοβουλίες..είμαι κι εγώ άτομο με ιδιαιτερότητα…(έχω γεννηθεί με μιά σπάνια αναπηρία)…όμως νομίζω ότι δεν φτάνουν μόνο αυτές γιανά αφυπνίσουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων…χρειάζονται και άλλα πολλά εκτός από αυτά…Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.
thalassinimatia
11 Δεκεμβρίου 2007 at 10:26 μμ
Να’μαι και εγώ…πριν απο λίγο γύρισα!
Ζεστό και παραμυθένιο το δεντράκι σας!Εμείς ακόμη… άλλα δένδρα εχω στολίσει!
Και τα περιστεράκια και η αναφορά σας για το παζάρι,όλα όμορφα
ευχαριστώ/στούμε!! 😉
Φιλιά πολλά Δον μου!
υγ.Συγνώμη που δεν απάντησα το πρωί, πανικός γινόταν… ΄
από λαιμό και κούραση χειρότερα. Χαίρομαι όμως που είσαι καλύτερα.Ματσ!
Αγριο-Κερασο-Ζουζούνα
11 Δεκεμβρίου 2007 at 11:32 μμ
Και του χρόνου, και του χρόνου!! να είσαστε όλοι καλά και ελπίζω τα παιδιά να έκαναν τις λίστες στον Αγιο Βασίλη και να σου παραδώθηκαν κιόλας. Να έχετε υγεία και αγάπη και να χαίρεστε την ζωή σας! φιλιά πολλά
Anna
11 Δεκεμβρίου 2007 at 11:37 μμ
Αντε και του χρόνου! Μπράβο!!! Πήρες και εσύ το αστεράκι σου!!!!
Αγάπη και ειρήνη σε όλον τον κόσμο~!
maya melissa
11 Δεκεμβρίου 2007 at 11:45 μμ
Μακάρι να έμενα πιο κοντά στην Αθήνα να κατέβαινα να δω αυτό το παζάρι!
Ωραίο το δεντράκι σας! Να είστε γεροί να το χαίρεστε και κάθε χρόνο και πιο όμορφο με όμορφες αναμνήσεις από τον κάθε χρόνο! Χαρούμενες γορτές!
m00nchild
12 Δεκεμβρίου 2007 at 2:39 πμ
Χρωματιστό και το δικό σας δέντρο! Ό,τι καλύτερο για όλους εκεί Βασίλη!
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 8:20 πμ
@ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ μου καλημέρα. Δεν ξέρω το είδος της αναπηρίας σου, (γράψε μου μέηλ αν θες να μιλήσουμε ειδικότερα) αλλά βλέπεις ότι εδώ είμαστε όλοι το ίδιο, μοιραζόμαστε τον ίδιο συναισθηματισμό και τον ίδιο (διαδικτυακό) αέρα. Στην κανονική ζωή μας υπάρχουν αποκλεισμοί, υπάρχει αδιαφορία είτε έχεις ιδιαιτερότητες είτε όχι. Φυσικά στην πρώτη περίπτωση είναι περισσότερες. Το «χαμόγελο του παιδιού» κάνει προσπάθεια κι έχει φέρει αποτελέσματα. Όμως πραγματικά χρειάζεται κυρίως πολιτισμός και ευγένεια ψυχής για να γίνει συνείδηση η ευαισθησία ανθρώπου σε άνθρωπο. Σαν Έλληνες όμως (αν θυμάσαι και στο «τσουνάμι» της Ασίας) μπορούμε να δείξουμε τον ανθρωπισμό μας απλόχερα. Κακά τα ψέματα σε τέτοιες πρωτοβουλίες δεν χρειάζονται λόγια. Λίγο βαθύτερα το χέρι στην τσέπη χρειάζεται και περίσσευμα ανθρωπιάς.
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 8:33 πμ
@ Φαντάζομαι δόνα μου θαλλασινή την κούρασή σου. Έχεις στολίσει και δεντράκια και μάλιστα για παιδιά οπότε καταλαβαίνεις το πόσο σημαντικό είναι για ένα παιδί (αλλά και για μας) να βλέπει στολισμένο ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μυρίζει γιορτές, δώρα, αγάπη και ελπίδα. Το φοβήθηκα ότι θα χειροτέρευε ο λαιμός σου, κάνε συντήρηση δυνάμεων. Φιλιά πολλά, καλή δύναμη, καλημέρα κι ευχαριστώ.
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 8:40 πμ
@ Ζουζούνα μου καλημέρα. Όχι και …λίστες δώρων για τα παιδιά. Από ένα-δυο δώρα καλά είναι η πλεονεξία δεν προσφέρει τίποτα. Ο Άγιος Βασίλης θα τους φέρει το ντηλίβερι πατροπαράδοτα στην κατάλληλη ώρα αν και έχει πέσει φέτος υποψία στα παιδιά ό,τι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Άκου ζουζούνα φήμες που κυκλοφόρησαν…
Μαρία Νικολάου
12 Δεκεμβρίου 2007 at 8:43 πμ
Θα παω στο παζάρι να μαι καλα πρωτ απολα την Παρασκευή να δω και το θαλασσινούλι μου! Αντε να νιωσω και λιγο Χριστουγεννα!!
Καλημερα πορτοκαλένιε μου
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 8:48 πμ
@ Άννα μου καλημέρα, δεν πιστεύω να έχεις παράπονο πια από μένα. Τη θυμήθηκα την πρόσκλησή σου αυτή τη φορά. Και πήρα αστεράκι; Πολλά φιλιά να είσαι πάντα καλά, ρίχνε μια ματιά στον Ταύγετο και για μένα
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 8:55 πμ
@ Καλημέρα μάγια μου.Είσαι μακριά κι εσύ κι έτσι δεν πειράζει. Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου. Σου εύχομαι επίσης να περάσεις τα πιο όμορφα Χριστούγεννα
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 8:58 πμ
@ m00nchild μου καλημέρα και σε σένα. Σ ευχαριστώ, να περάσετε καλά τις γιορτές γύρω απο το δέντρο όλη η «αυξημένη» πια οικογένεια. Αλλά μέχρι τότε θα τα ξαναπούμε
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 9:04 πμ
@ Μαρία μου να πας στο παζάρι και να μου το φιλήσεις το θαλασσοπούλι γιατί φαντάζομαι ότι θα είναι εξαντλημένο από όλη την εβδομάδα και χρειάζεται την τόνωση και την παρέα των φίλων της. Και για σένα θα είναι όμορφη μια βόλτα χριστουγεννιάτικη. Μύρισε πια γιορτές. Φαντάζομαι η Αθήνα θα είναι στολισμένη. Θα προσπαθήσω φέτος να κάνω γιορτινό …φωτορεπορτάζ και από τις εκδηλώσεις εδώ στη Χαλκίδα. Φιλιά, καλημέρα σου.
salerosa
12 Δεκεμβρίου 2007 at 10:53 πμ
Χαρούμενες γιορτές σε όλους!!! 😀
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 10:58 πμ
@ Επίσης salerosa να είσαι καλά και να περάσεις ευτυχισμένα Χροτστούγεννα επίσης. Χάρηκα που είσαι καλά
Αγριο - Κερασο - Ζουζούνα
12 Δεκεμβρίου 2007 at 11:15 πμ
Διάβασε στα παιδιά το post μου με το γράμμα στον Αγιο Βασίλη, ιδιίως εκείνο που αναφέρεται στην συνάντησή μου μαζί του στην Σουηδία, δείξε τους και την φωτό που τον έχω βγάλει και θα διαλυθούν οι αμφιβολίες τους. Επειτα, στέλνει και βοηθούς διότι δεν προλαβάινει…….. Καλημέρα.
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 11:23 πμ
@ Ζουζούνα θα τους το διαβάσω, να είσαι σίγουρη. Καλημέρα σου να είσαι καλά και πάντα ευτυχισμένη. Ειδικά στις γιορτές είναι ό,τι το καλύτερο
η ψυχη μου το ξερει
12 Δεκεμβρίου 2007 at 11:25 πμ
Το δεντράκι πανέμορφο!κυρίως οι λεπτομέρειές του:-) Μακάρι τα χαμόγελα των παιδιών να μην παύσουν ποτέ!!!Η απόσταση δυστυχώς,είναι εμπόδιο για μένα να επισκεφτώ το χώρο :((
Σου εύχομαι,Βασίλη μου,καλή απεργιακή μέρα(αν απεργείς)!!!
φιλιά πολλά
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
12 Δεκεμβρίου 2007 at 12:06 μμ
Καλημέρα καλέ μου Βασίλη!!…ζήτησες να σου μιλήσω εκτενέστερα για το θέμα της αναπηρίας μου….θα προσπαθήσω όσο γίνεται πιό απλά….η αναπηρία μου λοιπόν έχει σχέση με το DNA…και φυσικά θα πρέπει να ξέρεις ότι ό,τι έχει σχέση με το DNA….δεν παίρνει ποτέ οριστική διώρθοση ή οριστική θεραπεία…μπορεί να βελτιωθεί μέν και πολλές φορές σε μεγάλο βαθμό….αλλά γιανά γίνει εντελώς καλά…δεν γίνεται…μέχρι στιγμής τουλάχιστον όχι από όσο ξέρω για τη δική μου περίπτωση δεν έχουν γίνει και τόσα πολλά πράγματα……(29-30 χρόνια τώρα)….είναι μιά πάρα πολύ σπάνια διαταραχή στις πληροφορίες που ‘κουβαλούν’μέσα τους τα χρωμωσώματα….στη δική μου περίπτωση αντί να ΄γράψουν’ότι τα κόκκαλα και οι σπόνδυλοι (στη σπονδυλική στήλη) και τις γνάθους (και αλλού ίσως)….πρέπει να αναπτυχθούν φυσιολογικά και κανονικά όπως και σε όλα τα άλλα παιδιά…’έγραψαν’να αναπτυχθούν κάπως διαφορετικά…με άλλο τρόπο…κάπως ασυνίθιστο ας το πώ έτσι…..και έτσι γεννήθηκα με κάτι σαν κύλη πολύ χαμηλά στη σπονδυλική στήλη…και με ‘πρόβλημα’ στους τελευταίους σπονδύλους…..(ήταν κάπως παράξενα σχηματισμένοι)…αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πρόβλημα στη βάδιση…πρόβλημα στη κύστη και το έντερο…(τα οποία δε ‘δουλέυουν φυσιολογικά ας το πώ έτσι)…και ένα μικρό πρόβλημα στο ένα νεφρό…(όχι σοβαρό ευτυχώς)….και πρόβλημα στα πέλματα (τα οποία δε δουλέυουν,δε μπορώ να κουνήσω το πέλμα πάνω-κάτω και τα δάχτυλα των ποδιών)….έχω κάνει πολλές εγχειρήσεις…οι οποίες άρχισαν από τη βρεφική ηλικία…και μέχρι την προεφηβία στην Ελλάδα και την Αμερική…(η τελευταία; έγινε στα 13 μου στην Αμερική)….στη σπονδυλική στήλη…όμως ενδέχεται να υποβληθώ και σε νέες επεμβάσεις μιά τώρα (στις γνάθους) και άλλες πλαστικές…η κατάστασή μου έχει βελτιωθεί αρκετά..περπατάω (με πι)…και γενικά είμαι πολύ καλύτερα τώρα…πολύ καλύτερα…( σε σχέση με άλλα παιδιά που είναι πολύ βαρύτερα από μένα και με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας)…..Όμως….παρά τον πόνο που έχω νιώσει στη ζωή μου (από τότε που γεννήθηκα)…που είναι αρκετά μεγάλος…νιώθω πως….δεν έχω μετανιώσει…όχι ούτε λυπάμαι απλά μερικές φορές μπορεί να θυμώνω…επειδή δε μπορώ να κάνω ότι και οι άλλοι άνθρωποι….αλλά θεωρρώ ότι ο πόνος μας μαθαίνει πολλά…ένα πράγμα που δε μου αρέσει είναι όταν οι άνθρωποι με κοιτούν παράξενα ή με οίκτο (το χειρότερο) ΔΕΝ θέλω να με λυπούνται….θέλω να με βλέπουν όπως είμαι και γι αυτό που είμαι θέλω να βλέπουν την Ηλιαχτίδα…όχι την ιδιαιτερότητα της Ηλιαχτίδας….να με βλέπουν σαν ανθρώπινο όν….αυτό με αξιοπρέπια και σεβασμό…είμαι αυτή που είμαι…ο εαυτός μου…και θέλω πάνω από όλα την αγάπη τους….και τη στοργή τους την αποδοχή τους…αυτά ζητάω εγώ από τους άλλους ανθρώπους…είναι πολλά;;;…..Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.
Βιργινία
12 Δεκεμβρίου 2007 at 12:43 μμ
Ωραία πρωτοβουλία
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 12:48 μμ
@ Ψυχή μου συμφωνώ μαζί σου και σε ευχαριστώ. Τα χαμόγελα των παιδών είναι η ελπίδα μας και η εικόνα ενός κόσμου πιο ανθρώπινου…Όπως βλέπεις πρωϊνός σήμερα, απεργώ αλλά γεμίζω με τη ζεστασιά της παρέας και στο σπίτι και στα μπλογκς. κι εγω λόγω της κάποιας μικρής απόστασης δεν θα πάω στο παζάρι του χαμόγελου στην Αθήνα, αλλά θα το περιμένω στη Χαλκίδα που θα έρθει την άλλη εβδομάδα για το παζάρι του. Φιλιά
roadartist
12 Δεκεμβρίου 2007 at 12:55 μμ
Χρόνια σου πολλά Βασίλη,καλές γιορτές σε σενα και στην οικογένεια σου!! Ωραία κ η ιδέα με το bazaar! Τέτοιες μερες πρεπει να τα τιμάμε .. (εγω εβαλα για τα αδεσποτα ζωακια..) ΦΙΛΙΑ!
Thalassini
12 Δεκεμβρίου 2007 at 1:06 μμ
Καλημέρα χαίρομαι που χαμογελάς…
φιλιά
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 1:31 μμ
@ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ μου, με εντυπωσίασες για άλλη μια φορά. Κατέθεσες όλο σου τον εαυτό και πάλι μέσα από ένα σχόλιο. Αυτό το γνωστό σεντονάκι… το μακροσκελές ..με τα συνεχή αποσιωποιητικά που μοιάζει να βγαίνει με μια ανάσα…. Παρά το γεγονός ότι σου ζήτησα να μου μιλήσεις στο μεηλ αν θέλεις για τα πιο ειδικά σου θέματα, εσύ προτίμησες να τα δημοσιοποιήσεις εδώ, ανοιχτά χωρίς φόβο και πάθος. Πόσο σε χαίρομαι! Κι αν θες είμαι και περήφανος που διάλεξες εμένα από χιλιάδες τόσα μπλογκς για να διαβάζεις για να ζεις μαζί μου, στη σκέψη και στις αγωνίες μου, να είσαι παρούσα δίπλα μου στο ξημέρωμα και το βράδυ μου. Αυτό να ξέρεις ότι κρύβει κι έναν ερωτισμό. Κι αυτό είναι κάτι που περισσεύει σε σένα…
Δεν θα μπω στα ειδικότερα ιατρικής φύσεως θέματά σου, θα σου μιλήσω όμως για μένα. Έτσι κι εγώ δημόσια. Διάλεξα αυτό το μπλογκ να είναι μπλογκ ψυχής γιατί ένιωσα την ανάγκη να επικοινωνήσω, ήξερα ότι γράφω όμορφα, αλλά πείστηκα να το κάνω την ημέρα που έμαθα ότι τελείωνε η Αμαλία. Όταν αισθάνθηκα ότι κάποιοι άνθρωποι και εν μέρει και εγώ είχαν ανάγκη να δώσουν και να πάρουν ενδιαφέρον, ψυχική επαφή, αγάπη και κυρίως ελπίδα. Το ονόμασα έτσι Get a life χωρίς να θέλω να προσβάλλω κανένα απλά ήθελα σαν αύρα σαν δύναμη τα κείμενά μου να βοηθήσουν ώστε να γίνει καλύτερος ο κόσμος μας πιο ζεστός και ανθρώπινος. Αυτό είχα αυτό έχω μπόλικο, αυτό προσφέρω. Κάτι που να δώσει ανάσες, να ξημερώσει ένα πιο αισιόδοξο αύριο για τον καθένα. Επέλεξα να το βγάλω έξω από τη δουλειά μου, από το γάμο μου, από τους οικογενειακούς φίλους και τα παιδιά μου, (αν και δεν το καταφέρνω πάντα, ειδικά στην κόρη έχω μια …αδυναμία) για να μπορώ να το έχω όσο πιο ελεύθερο και ανεξάρτητο μπορώ. Να μην ακολουθώ τους κανόνες μιας συμβατής ζωής με τα γνωστά παραδοσιακά στάνταρ, αλλά άλλους «μη κανόνες» …πιο ταξιδιαρικους κι ερωτικούς, δρόμους και δρομάκια πιο συναισθηματικούς. Λεωφόρους από αγγίγματα. Έτσι μέσα από την ελευθερία του μπλογκ αγάπησα κι ερωτεύτηκα. Ανθρώπους, πράγματα, λέξεις, ψυχούλες και συμπεριφορές. Την ίδια τη ζωή. Είπα στον εαυτό μου πρώτα Get A Life, το πίστεψα και η επόμενη μέρα ήταν καλύτερη. Με χαμόγελα πολλά. Και στην καθημερινότητά μου αλλά τα είδα ζωγραφισμένα και σε άλλα προσωπάκια. Δεν ξέρω αν από λάθος εκτίμηση πλήγωσε κάποιον ή κάποια το γράψιμό μου και η επαφή που είχε μαζί μου. Εξάλλου ποτέ δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, να τα πάρουμε, να τα δώσουμε όλα. Ψυχή έχω αρκετή διαθέσιμη. Τον φόρο της τον έχω πληρωμένο. Όποιος θέλει παίρνει. Τα φιλιά και την αγάπη μου σε σένα ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ (με τα μεγάλα γράμματα)
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 1:43 μμ
@ Βιργινία μου, καλό μεσημέρι. Όμορφη η πρωτοβουλία πράγματι του Χαμόγελου και πιστεύω ότι θα έχει μεγάλη επιτυχία.
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 1:45 μμ
@ Roadartist, μπράβο κορίτσι μου. Και για τα αδέσποτα ζωάκια αξίζει το ενδιαφέρον μας. Αυτές τις μέρες πρέπει να είμαστε γενικότερα ανοιχτοί. Μια αγκαλιά διαθέσιμη να είναι η ψυχή μας.
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 1:52 μμ
@ Θαλασσαστέρι μου, καλό μεσημέρι, ναι χαμογελώ… ξέρεις είμαι και αραχτός σήμερα λόγω απεργίας, αλλά αν σου πω ότι και αύριο κάθομαι λόγο αδείας, μάλλον θα με ντουφεκίσεις… Μπορώ να σου μεταγγίσω με μέηλ την άδειά μου; Κάνε κουράγιο, καλή επιτυχία, φιλιά
astropeleki
12 Δεκεμβρίου 2007 at 2:09 μμ
Βασίλη, και του χρόνου!!! Έτσι, να βάζετε τα παιδιά να το στολίζουν…:)
Έχεις πρόσκληση και τώρα που κάθεσαι και συ λόγω απεργίας και άδειας, έχεις χρόνο να σκεφτείιιιιςςςςς 😛
thalassinimatia
12 Δεκεμβρίου 2007 at 2:34 μμ
Οχι δεν θα σε τουφεκίσω..και εγώ μετα;;
Θα αρκεστώ στη μαιλομετάγγιση! Τι να κάνω!
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 2:46 μμ
@ Αστροπελέκι μου και του χρόνου… σ’ ευχαριστώ και για την πρόσκληση. Τι να ‘ναι, τι να ‘ναι; Έρχομαι να την παραλάβω 😉
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 2:52 μμ
@ Θαλασσομορφιά μου… πες μου εγώ τι να κάνω που είσαι πάντα τόοοοσο γλυκειά και με σκλαβώνεις….πάρε το μηνα που χω άδεια…πάρε τη θλιμμένη μου καρδιά….να νοικιάζεις τα βράδια… που θα λεγε κι η σελήνη
με το φεγγαρι αγκαλια
12 Δεκεμβρίου 2007 at 3:08 μμ
εισαι ψυχουλα βασιλη μου..και του χρονου σου ευχομαι..φιλια..
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 3:24 μμ
@ Φεγγαραγκαλιά μου, καλό μεσημέρι και του χρόνου επίσης να ‘μαστε καλά. Φιλιά
ocean....
12 Δεκεμβρίου 2007 at 3:27 μμ
καλημερα!! το ειχα δει το «θεμα» του χαμογελου του παιδιου κ μαλιστα ειναι ηδη κανονισμενο να παμε πολυυυυυ οικογενειακος.. 20 25 ατομα… για να βοηθησουμε οσο ποιο πολυ μπορουμε.. αλλωστε το να βοηθας ειτε υλικα ειτε ψυχικα…(πραγμα που εσυ το καταφερνεις μοναδικα.. τα θερμα μου συνχαρητηρια) ειναι το ελαχιστο που μπορουμε να κανουμε σ αυτο τον ρημαδοκοσμο..
@ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ παντα μοναδικη θα σαι για αυτους που το θες κ πιστευεις οτι το αξιζουν.. γιατι η ψυχη σου ειναι μοναδικη.. ελπιζω ο πονος να σταματησει καποτε..σιγουρα ξερω ποιο θα ναι το «δωρο» που θα ζητησω για φετος στο γραμμα μου στον αγιο βασιλη..
Υ.Γ.βασιλη να με συνχωρεις για το διπλο σχολιο μα ενιωσα την αναγκη..
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 4:03 μμ
@ Ocean 20-25 άτομα; Καλά αυτή δεν είναι οικογένεια. Νύφη θα πάτε να κλέψετε 25 Κρητικοί μαζεμένοι; Καλά θα κάνετε Να είσαι πάντα καλά.
Δεν με παρεξηγεί που μιλάς στην ΗΛΙΑΧΤΔΑ από εδώ, ίσα -ίσα είδες ότι κι εγώ στο μπλογκ σου της μίλησα ευθέως. Εχει τελικά αυτό το σχόλιό της που σε τραβάει σε διάλογο. Κάτι συναισθηματικό αλλά και αυθόρμητο ταυτόχρονα.
Στέφανος
12 Δεκεμβρίου 2007 at 5:57 μμ
Καλησπέρα Βασίλη!
Σε αυτή, την πρώτη μου επίσκεψη στην ιστοσελίδα σου, θα ήθελα να σου ευχηθώ καλές γιορτές κι επίσης ότι έχεις κάνει πολύ καλή δουλειά. Έχει να πέσει πολλή ανάγνωση από μένα εδώ…
🙂
Στέφανος
ocean....
12 Δεκεμβρίου 2007 at 6:01 μμ
καλησπερα μονο 2 θα μαστε οι κρητικοι βασιλη.. οι αλλοι ειναι κατω.. εμεις ειμαστε οι 2 «μακρινοι» της οικογενειας μονο.. πατερας κ γιος.. δεσμοι.. οπως ειναι γραμενοι ..» πατερας κ γιος».. ειναι ομορφο να υπαρχει κατι που να αξιζει να συνεχιζεις γενικα στη ζωη.. να με συμπαθας μα σημερα απο την πολη δουλεια μου χει βγει βαθια(τρομαρα μου) φιλοσοφια.. ευτυχως που δεν την γραφω.. καλο βραδυ!
askardamikti
12 Δεκεμβρίου 2007 at 6:22 μμ
Άντε, καλά Χριστούγεννα νά χουμε Βασίλη!
Ωραίο το δέντρο που φτιάξατε!
Απ το Σύνταγμα πέρασα…
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 10:21 μμ
@ Να ‘σαι καλά Στέφανε που πέρασες και σ’ ευχαριστώ. Καλώς ήρθες και στην παρέα, κερνάμε και πορτοκαλοχυμό. Θα χαρώ αν σου αρέσει το γράψιμό μου, να έχεις κι εσύ όμορφες γιορτές
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 10:30 μμ
@ Ocean φίλε μου, ώστε δύο είσαστε οι κρητικοί της οικογένειας εδώ. Πάντως καλούς φίλου και εξ αγχιστείας συγγενείς έχεις για να μαζεύεστε καμια 25ριά. Εγώ είμαι από Μάνη κι εκεί όπως και στην Κρήτη κρατά ακόμα μια παράδοση οικογενειακής λογικής. Η ευθύνη να εκπροσωπήσεις και να υπερασπίσεις τα της οικογένειας… εντάξει να μην υπερβάλλουμε κι όλας, μπήκαμε στον 21ο αιώνα
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 10:34 μμ
@ Ασκαρ φίλε μου, καλά Χριστούγεννα και σε σένα να περάσεις όμορφες γιορτές…
thalassinimatia
12 Δεκεμβρίου 2007 at 11:16 μμ
Γρήγορα για ύπνο! Σε περιμένει και ο Μορφέας! Εχεις και να σηκωθείς νωρίς αύριο!! Ενώ εγώ που είμαι σε άδεια ,χαλαρά.. 😉
Ονειρα γλυκά
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 11:29 μμ
@ Καλό βράδυ θαλασσαστέρι μου, καληνύχτα και σε σένα, καλή ξεκούραση 😉 χαχα αυτά που έπρεπε να γράψω εγώ τα έγραψες εσύ. Πυργοδέσποινα με δουλεύεις έτσι; 🙂
spitogata
12 Δεκεμβρίου 2007 at 11:34 μμ
Τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη αξία από τα παιδικά χαμόγελα. Μπράβο που δεν σκέφτεσαι μόνο τα δικά σου παιδιά, αλλά και όσα δεν είναι τόσο τυχερά.
Είχα και ρό να σε επισκεφθώ. Η νέα ανανεωμένη μορφή του ιστολόγιού σου είναι πολύ ελκυστική.
Καλές και ευτυχισμένες γιορτές, με χαμόγελα, αγάπη και υγεία.
vasilis
12 Δεκεμβρίου 2007 at 11:52 μμ
@ Καλές γιορτές και σε σένα σπιτόγατα. Τα παιδικά χαμόγελα είναι ένα στόχος πάντα. Ό,τι γίνεται πρέπει να έχει κατεύθυνση πρώτα τα παιδιά. Τις νέες γενιές. Και καλό είναι τα δικά μας καλοβολεμένα παιδιά να τα βάζουμε λίγο πιο χαμηλά σε σχέση με αυτά που πραγματικά χρειάζονται άμεσα την υποστήριξή μας
Thalassini
13 Δεκεμβρίου 2007 at 8:30 πμ
Aχου συγνώμη, νόμιζα οτι εγώ ήμουν εσύ!!Πω πω πως μπερδέυτηκα, και εγώ που νόμιζα οτι σήμερα θα κάτσω σπίτι, στα ζεστά και να γράψω νέο ποστάκι, πρέπει να φύγω τώρα… Κρίμας!!! Κρίμας!!!
Αντε καλή δουλ… εεε καλή ξεκούραση εννοούσα! 😉
Φιλί πειραχτικό! 🙂
vasilis
13 Δεκεμβρίου 2007 at 9:17 πμ
@ Πυργοδέσποινα, εμμέσως πλην σαφώς μου λες να γράψω ποστ, κάτι θα γίνει, ειδικά σήμερα που έχω ησυχία. Καλημέρα σου, φιλιά
Thalassini
13 Δεκεμβρίου 2007 at 11:25 πμ
Καλημέρα και πάλι, με παρεξήγησες, να γράψεις Δον μου, όποτε και οτι σου βγαίνει, για μένα πήγαινε, που ήθελα και εγώ να γράψω και δεν προλαβαίνω. Η πρόταση αυτή «νόμιζα οτι εγώ ήμουν εσύ» κόλλαγε σε κάτι που μου είπες αλλού… και για το οποίο συμφωνώ.
Αρκετά όμως σε έχω ζαλίσει.Πρέπει και να δουλέψω! 🙂
vasilis
13 Δεκεμβρίου 2007 at 11:36 πμ
@ Θαλλασσοπούλι μου να δουλέψεις γιατί ήδη γράφω ένα ποστάκι. Ούτως ή άλλως θα το έκανα όμως, αλλά θέλω κι εγώ να σε πειράζω 😉
zoyfitsa
13 Δεκεμβρίου 2007 at 12:19 μμ
Καλημερα Βασιλη μου για το μονο πραγμα που λυπαμαι φετος ειναι οτι αυτα τα χριστουγεννα θα ειμαι μακρια απο την Αθηνα και δεν θα μπορεσω να παω στο παζαρι..
Ειμαι σιγουρη ομως πως η ανταποκριση θα ειναι μεγαλη και θα δωσει χαρα και ευτυχια σε ολα αυτα τα πλασματακια.
Το δεντρακι σου υπεροχο οπως και η ψυχη σου,να χαιρεσαι την οικογενεια σου τα αγγελουδια σου και πανω απο με υγεια και ευτυχια και του χρονου ενα τοσο υπεροχο και ζεστο δεντρακι..
Επετρεψε μου να πω δυο λεξουλες σε αυτη την υπεροχη ψυχη την ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ που με εχει γοητευσει με την ψυχη και τον τροπο που εκφραζεται.
Απο οσο εχω καταλαβει δεν εχει καποιο δικο της blog κατι το οποιο μακαρι να ειχε δημιουργησει…
ΗΛΙΑΧΤΙΔΟΥΛΑ μου οι αναπηριες δεν ειμαστε εμεις….
Ζω με ανθρωπο με αναπηρια,τον εχω στην αγκαλια μου 14 χρονια τον αγαπω οσο τιποτα αλλο στην ζωη μου και θελω να ξερεις πως εσυ εισαι πολυ ποιο δυνατη απο ολους εμας τους μη εχοντας καποιο προβλημα…
Καλες γιορτες να εχεις γλυκεια μου με υγεια και ευχομαι με ολη μου την καρδια αυτοι οι πονοι να παψουν να σε βασανιζουν και να ανηκουν πλεον μονο στο παρελθον…
Φιλια Βασιλη μου την καλημερα και το σεβασμο μου.
Υ.Γ. και παλι συγνωμη για τον λογο μου προς την ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ αλλα νομιζω πως επρεπε..
ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ
13 Δεκεμβρίου 2007 at 1:12 μμ
Γειάσου και σένα καλή μου Ζουφίτσα!!….σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια..πάρα πολύ…δεν είναι τόσο έυκολο να πάψουν οι πόνοι το παλέυουμε όμως…ευχαριστώ πάρα πολύ…τί να πώ ρε παιδιά άλλο…δεν μπορώ να πώ κάτι μ έχετε σκλαβώσει όλοι σας εδώ μέσα!!…τόσο που νιώθω κάπως λίγο άσχημα να το πώ έτσι γιατί ασχολείστε με μένα και όχι με τον καλό μας Βασίλη που είναι δικό του το μπλόγκ!!στο τέλος θα με βρίσει έτσι όπως το πάω ο άνθρωπος και με τα δίκια του!!!χχαχαχαχαχα!!….καλέ μου Βασίλη!!! σ αγαπώωωωωωωωωωωω μάτσ,μούτσ!!!Με αγάπη,Ηλιαχτίδα.
vasilis
13 Δεκεμβρίου 2007 at 1:46 μμ
@ Ζουφίτσα καλές γιορτές κι ευχαριστώ πολύ Είναι πολύ γλυκειά η αναφορά σου στον άνθρωπό σου, πιστεύω ότι αυτές οι σχέσεις που ψήνονται μέσα στις ατυχίες της ζωής είναι οι πιο βαθιές και οι πιο ουσιαστικές που υπάρχουν. Μπράβο σου καλά να περνάτε και να τον χαίρεσαι τον άνθρωπό σου γλυκειά μου
@ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ μου, πολλά φιλιά. Μην ακούω όμως τέτοια. Μέχρι να κάνεις μπλογκ θα γράφεις από εδώ ό,τι θες και όποτε θες και θα απαντάς και σε όποιο σχόλιο σε ενδιαφέρει είτε σε αφορά είτε όχι. Αν θες στείλε μου και μέηλ να τα αναρτήσω σαν ποστ με την υπογραφή σου. Να αισθάνεσαι το μπλογκ μου σαν δικό σου. Εχεις κι εσυ την αγάπη μου από μέρες και το ξέρεις…
Γλαρένια
14 Δεκεμβρίου 2007 at 7:17 μμ
Και του χρόνου, και του χρόνου, ευγενική μου ψυχή,
Να χαίρεσαι την οικογένεια!!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
vasilis
14 Δεκεμβρίου 2007 at 7:48 μμ
Γλαρένια μου εσύ κι αν είσαι ευγενική ψυχή. Σ’ ευχαριστώ κι ανταποδίδω για τη δική σου οικογένεια. Να περάσετε όμορφες γιορτές