Δήγμα Γραφής Μια ντουζίνα και τρία διηγήματα
Λέξεις που δαγκώνουν…
Μας αρέσει να καθόμαστε τις νύχτες να ταιριάζουμε τα γράμματα στη σειρά, σε αμέτρητες ακολουθίες. Μας αρέσει η μοναξιά, γιατί έχουμε για συντροφιά την έμπνευση. Μας αρέσει το διαδίκτυο, γιατί είναι ελεύθερο και αφήνει τις λέξεις να ταξιδεύουν. Έχουμε ιστορίες να σας πούμε, παραμύθια να διηγηθούμε κι είπαμε να μαζευτούμε παρέα να τις πούμε όλοι μαζί. Δεκαπέντε άνθρωποι, μια ντουζίνα και τρία διηγήματα…
Συναντηθήκαμε δημιουργικά – κι ας μην γνωριζόμαστε δια ζώσης οι περισσότεροι – και σας παρουσιάζουμε ένα συλλογικό ψηφιακό βιβλίο με μικρές ιστορίες. Ένα τόσο δα δείγμα γραφής μερικών αδιόρθωτων που επιμένουν να αντικρίζουν τον κόσμο αλλιώς μέσα από τη λογοτεχνία.
Το αφήνουμε ελεύθερο στα κύματα του διαδικτύου με την ελπίδα να διαβαστεί, να αγαπηθεί, να μοιραστεί…
Καλή σας ανάγνωση !
Υ.Γ. Θα ξανασυναντηθούμε…
Το πιο πάνω κείμενο βρίσκεται στην εισαγωγή του ψηφιακού βιβλίου «Δήγμα Γραφής» που έχω την τιμή να συμμετέχω. Μπορείτε να το βρείτε στον ιστοχώρο ελεύθερης ανάγνωσης βιβλίου openbook.gr
Στο βιβλίο συμμετέχουν οι:
Άκης Βαΐου | Σοφία Γκιούσου | Σοφία Δευτερίγου
Κατερίνα Θεριουδάκη | Θοδωρής Κούτρης
Ελένη Κοφτερού | Στέφανος Λίβος | Βασίλης Πουλημενάκος
Μαρία Ρογδάκη | Ελ Ρόι | Ελένη Σεμερτζίδου
Παναγιώτης Σιμιτσής | Νικόλας Σμυρνάκης
Γιάννης Φαρσάρης | Μιχάλης Χαραλαμπάκης
Η οργάνωση της έκδοσης του βιβλίου και η επιλογή των διηγηματογράφων ήταν του Γιάννη Φαρσάρη που έχει ήδη διανύσει συγγραφική πορεία στο χώρο του ελεύθερου ψηφιακού βιβλίου και του αξίζουν συγχαρητήρια για όλη του την προσπάθεια και τη συμμετοχική του σκέψη.
Get a life 
Astrofegia
23 Ιουνίου 2011 at 9:08 πμ
Καλή επιτυχία στο βιβλίο σας, Βασίλη μου…με πολλά αναγνώσματα! 😉
Καλή σου μέρα!
vasilis
23 Ιουνίου 2011 at 12:32 μμ
Ευχαριστώ Αστροφεγγιά μου, είναι και για μένα κάτι καινούργιο, καλή αναγνωση! 🙂
Ερατώ
23 Ιουνίου 2011 at 10:09 πμ
Πολύ καλή ιδέα τα openbooks!
Εύχομαι πάντα εμπνευσμένες δημιουργίες Βασίλη.
vasilis
23 Ιουνίου 2011 at 12:41 μμ
Να σαι καλά Ερατώ ! Τα openbooks παρότι έχουν αρκετή προσωπική δουλειά από όποιον αναλάβει την διαμόρφωση και αισθητικά καλή παρουσίαση τους, είναι μια καλή πρόταση και διέξοδος για δημιουργικά και ανήσυχα πνεύματα. Και μια ευκαιρία να έρθεις σε άμεση επαφή με τον αναγνώστη, μπαίνοντας στον υπολογιστή του. Πολύ περισσότερο η έκδοση διηγημάτων προσφέρεται για openbook. Καλό απόγευμα!
Τελευταίος
23 Ιουνίου 2011 at 3:44 μμ
Βασίλη, κατέβασα το βιβλίο σας και θα το μελετήσω το συντομότερο δυνατόν. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας για την προσπάθεια κι ένα ακόμα μεγαλύτερο μπράβο για το γεγονός ότι την πνευματική σας εργασία την μοιράζεστε απλόχερα με όλους.
Την ύπαρξη του openbooks την αγνοούσα. Πες μας λίγα λόγια αν δε σου κάνει κόπο. Ενδεχομένως, σε επόμενη προσπάθειά σας, αν είμαι επιθυμητός, να συμμετέχω κι εγώ! Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για τον κόπο σου να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου.
Και πάλι ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας.
vasilis
23 Ιουνίου 2011 at 6:39 μμ
Φίλε τελευταίε σε ευχαριστώ και περιμένω την αντικειμενική σου κρίση για όλο το βιβλίο και το διήγημά μου βέβαια… Είναι διαφορετικές γραφές που η κάθε μια «δαγκώνει» με τον τρόπο της. Και μένα με ενθουσιάζει η διάδοση μιας πνευματικής εργασίας όταν αυτή έχει μια αξία. Είναι δημιουργικό κάτι όμορφο να «μοιράζεται» παρά να μένει κλεισμένο σε ένα συρτάρι ή χαμένο μέσα σε σκέψεις. Και το διαδίκτυο προσφέρεται για τη δημιουργία δυνατών και καλαίσθητων βιβλίων που μπορούν να αναγνωσθούν ακόμα και χωρίς εκτύπωση.
Στη δεξιά μπάρα του σάιτ του openbook θα δείς μια σειρά από ψηφιακά βιβλία ελεύθερης πρόσβασης.
Πάντως να ξέρεις ότι η οργάνωση για να γίνει ένα τέτοιο βιβλίο, δεν είναι τόσο απλή γι αυτόν που θα την αναλάβει. Προυποθέτει μεράκι και αρκετά ξενύχτια, αγωνίες και προσπάθειες. Ειδικά για ένα βιβλίο διηγημάτων (το συγκεκριμένο μάλιστα είναι το πρώτο συλλογικό βιβλίο διηγημάτων που εκδίδεται με ψηφιακή μορφή και αυτό έκανε το έργο ακόμα δυσκολότερο). Το πρώτο που έπρεπε να αντμετωπίσει ο Γιάννης Φαρσάρης που είχε την ιδέα ήταν να βρει τους ανθρώπους που θα συνεργαζόταν και το υλικό. Μετά έπρεπε όλο το σύνολο να το συναποφασίσουμε και οι 15, από τον τίτλο μέχρι όλες τις διορθώσεις και την έγκριση για το εξώφυλλο. Να βρεθούν οι γραφίστες για το εξώφυλλο και την διαμόρφωση, να κατατεθεί στη Εθνική Βιβλιοθήκη να πάρει αριθμό, άλλα τσεκαρίσματα, διαφορετικές εκδόσεις ανάγνωσης κλπ. Και ακόμα υπάρχει αγώνας για την προώθηση και να γίνει ευρύτερα γνωστό. Αν κάτι μένει από όλο αυτό είναι ότι γίνεται με την ψυχή του καθενός.
Το Δήγμα Γραφής ενημερώθηκα ότι ήδη ζητήθηκε από το PC Magazine να το συμπεριλάβουν στο επόμενο τεύχος τους σε cd σαν δώρο κάτι επίσης πολύ τιμητικό για όλους μας!
Καλή συνέχεια και πάλι ευχαριστούμε!
Τελευταίος
23 Ιουνίου 2011 at 9:49 μμ
Βασίλη θα το διαβάσω και ειλικρινά θα σου πω την άποψή μου. Πρωτίστως όμως θα ήθελα να σου πω ότι σε ζηλεύω και ότι θα ήθελα κι εγώ να συμμετάσχω σε κάτι αντίστοιχο 😉
vasilis
24 Ιουνίου 2011 at 10:07 πμ
Φίλε μου τελευταίε στο εύχομαι από καρδιάς και αν αγαπάς το γράψιμο και προσπαθήσεις στο πρόγραμμα είναι όλα. Το κυριώτερο είναι, αυτό που μπορείς και έχεις μέσα σου να το βγάζεις να κυκλοφορεί. Να πλάθεις ιστορίες και να τις μοιράζεσαι. Πέρα από αυτό υπάρχουν αρκετοί διαγωνισμοί όπου μπορείς να στείλεις ένα σου διήγημα και να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου. Ακόμα κι αν δεν πάει καλά, θα έχεις αφήσει ένα δείγμα γραφής, το αποτύπωμά σου και θα έχεις πάρει εμπειρίες. Δες εδώ ένα πολύ σοβαρό διαγωνισμό διηγήματος http://logotexnis2011.artspot.gr/# Να είσαι καλά!
Τελευταίος
24 Ιουνίου 2011 at 8:46 μμ
Βασίλη επέστρεψα διότι μετά τη μελέτη της «Νυχτερινής» διαπιστώνω ότι έχω να κάνω με έναν άνθρωπο γεμάτο πάθος ο οποίος είναι ανοιχτός στις προσκλήσεις και τις προκλήσεις… Ξέρεις, πιστεύω ότι ο συγγραφέας θέλοντας και μη «προδίδεται» μέσα από τα κείμενά του, ίσως βεβαίως να κάνω και λάθος…
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η τρομερά παραστατική περιγραφή σου, η οποία είναι τόσο ανάγλυφη που σχεδόν ένιωθα τις δονήσεις από τις ράγες όταν διάβαζα το μυθιστόρημά σου, απαντάται σπάνια τώρα τελευταία. Κατάφερες να μεταφέρεις με τρομερή πιστότητα το περιβάλλον μέσα στο οποίο διαδραματίζεται η ιστορία, χρώματα, τοπία κι αισθήσεις!
Θεωρώ ότι το μυθιστόρημά σου είναι καλογραμμένο, σωστά δομημένο και φοβερά αληθοφανές ή ζωντανό αν θες. Μου ξύπνησες στο μυαλό τις δικές μου εμπειρίες μέσα στο τραίνο και οφείλω να ομολογήσω ότι ζωντάνεψαν όλα με τρόπο μαγικό.
Ένα μπράβο ίσως και να είναι λίγο.
Θα διαβάσω και τα υπόλοιπα και θα επανέρθω. Συνεχίστε την τόσο αξιόλογη προσπάθεια.
vasilis
25 Ιουνίου 2011 at 8:57 πμ
Τελευταιε φίλε μου, εμβάθυνες στο διήγημα και σε σε ευχαριστώ! Είναι δύσκολο για μένα να κρίνω τη γραφή μου κι εσύ την περιέγραψες όπως ίσως δεν θα μπορούσα να το κάνω μόνος μου. Σε κάθε περίπτωση ήθελα ένα ζωντανό διήγημα που στις λίγες του σελίδες δεν θα κουράσει τον αναγνωστη. Χρώματα, αρώματα, ήχοι, αγγίγματα, εικόνες, αισθήσεις … μια διαδρομή μέσα σε μια άλλη. Εχεις γράψει κι εσύ πολύ όμορφα διηγήματα που θα τα διαβάσω όλα με προσοχή. Σε ευχαριστώ και πάλι. Περιμένω και τη γενικότερη κρίση σου για όλο το βιβλίο, με τον καιρό μην το βιαστείς! 🙂
kitsosmitsos
28 Ιουνίου 2011 at 10:24 πμ
Ενδιαφέρουσα απόπειρα και εύγε!
vasilis
28 Ιουνίου 2011 at 4:47 μμ
Ευχαριστούμε! kitsοmitsos! Κάτι καινούργιο και μάλιστα ομαδικό στο δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλίο!
Η πρωτοβουλία ήταν του Γιάνη Φαρσάρη όπως και όλη η δουλειά για το στήσιμο και τις διαδικασίες, οι άλλοι μόνο τη καλή μας διάθεση και το διήγημα βάλαμε σε μια άκρως τιμητική πρόταση που μας έγινε. Τα πιο πολλά εύγε λοιπόν δικά του!